Ultradźwięki to fale o częstotliwościach wyższych od zakresu słyszalnego przez człowieka (16-20 kHz), rozchodzące się w powietrzu, cieczach lub ciałach stałych. Nie są słyszalne dla ludzkiego ucha ale wiele gatunków zwierząt je słyszy, między innymi psy.
Jak działają ultradźwięki ?
Dźwięk to mechaniczne wibracje generowane przez źródło akustyczne. Wibracje te wywołują w organizmie zmiany mechaniczne, termiczne i fizykochemiczne.
Fale ultradźwiękowe uderzają w poruszające się cząsteczki tkanki ciała. Podczas zderzenia fal z cząsteczkami, energia kinetyczna zamieniana jest w ciepło. Wzrost temperatury różni się w zależności od tkanki, na którą jest skierowana fala (inaczej się nagrzewa i utrzymuje temperaturę mięsień a inaczej ścięgno).
Duże dawki fali ultradźwiękowych powodują przekrwienie i przegrzanie tkanki. Przyspieszają również reakcje chemiczne, rozpad białek, dyfuzję przez błony komórkowe.
Małe dawki stanowią rodzaj terapii mechanicznej, dają efekt mikromasażu, powodują wzrost przepuszczalności błon cytoplazmatycznych.
Efekt terapeutyczny uzyskamy po podniesieniu temperatury do 40-45°C na co najmniej 5min.
Zastosowanie ciepła zwiększa elastyczność torebek stawowych wiązadeł, ścięgien i blizn. Uśmierza ból, zmniejsza przykurcze mięśni, przyspiesza gojenie.
Ultradźwięków nie wolno stosować na centralny układ nerwowy, rdzeń, narządy miąższowe oraz na kręgosłupie.
Na małe i nieregularne powierzchnie jak np. stawy palców, można stosować technikę pośredniego sprzężenia np. przez zanurzenie miejsca docelowego w wodzie wraz z głowicą.
Zabieg
Do wykonania terapii falami ultradźwiękowymi pies musi mieć ogolona skórę w miejscu, gdzie będzie przykładana głowica. Do zabiegu stosowany jest żel w celu zapewnienia sprzężenia. Fale ultradźwiękowe odbijają się w punkcie zetknięcia powietrza ze skórą, dlatego między głowicą a skórą pacjenta należy umieścić substancję sprzęgającą.
Dobierane są odpowiednie parametry i czas zabiegu, w zależności od schorzenia.
Zalecana liczba zabiegów w serii to od 6 do 10 a ich częstotliwość określa stan pacjenta. Przy stanie ostrym, zabiegi wykonuje się częściej (3x w tygodniu) niż przy stanie przewlekłym (1-2x w tygodniu). Zabieg trwa nie dłużej niż kilka minut.
Wskazania:
- Podostre i przewlekłe stany zapalne stawów, tkanek miękkich okołostawowych (również o podłożu reumatoidalnym), mięśni, ścięgien oraz nerwów
- Blizny i bliznowce
- Przykurcze mięśni i stawowe zwłóknienia i zrosty w obrębie mięśni i tkanek miękkich okołostawowych
- Stany po urazach aparatu ruchu (m.in. skręcenie, zwichnięcie stawu, złamanie, stłuczenie)
- Choroba zwyrodnieniowa stawów obwodowych oraz kręgosłupa
- Ból pochodzenia mięśniowego, stawowego, nerwobóle
- Przerwanie ciągłości skóry (utrudnione gojenie ran)
- Złamania kości i uszkodzenia nerwów obwodowych
- Zmiany przeciążeniowe w obrębie struktur aparatu ruchu
Przeciwwskazania:
- Ostre stany zapalne
- Choroba nowotworowa
- Ciąża
- Niezakończony wzrost kostny
- Dół pachowy, kolanowy, udowy
- Rdzeń kręgowy (nigdy po wyrostkach kolczystych)
- Mózg, rdzeń przedłużony
- Oczy, serce, płuca. Wątroba, śledziona, jajniki, jądra
- Wyrośla kostne bezpośrednio pod skórą
- Okolice kręgosłupa po laminectomii